بررسی نقش سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر بهره وری کارکنان

مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر مطالعه نقش سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر بهره وری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی می باشد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. 140 نفر به روش تصادفی از بین کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران(2007) و بهره وری نیروی انسانی هرسی وگلد اسمیت(1980) استفاده شد. پایایی پرسشنامه سرمایه روانشناختی 77/0 و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی 88/0از طریق آلفای کرونباخ برآورد شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین بهرهوری و سرمایه روانشناختی ارتباط معنی داری وجود دارد(615/0= rو001/0=p ). بین همه مولفه های سرمایه روانشناختی با بهره وری کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد. مولفه امیدواری با میزان (411/0=r و 001/0=p) بیشترین ضریب همبستگی را با بهره وری در بین کل مولفه های سرمایه روانشناختی دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه بیانگر این است که مولفه های سرمایه روانشناختی قدرت تبیین کنندگی حدود 37 درصد از واریانس بهره وری کارکنان را دارد. نتیجه گیری: با توجه به رابطه معنی داری خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی کارکنان و بهره وری پیشنهاد می گردد که سازمان ها در رابطه با ذهنیت خودکارآمدی کارکنان با استفاده از مشاوران و روانشناسان در سطح سازمان توجه نموده و امیدواری کارکنان را تقویت نمایند و آنان را به آینده با توجه به تلاش و کوشش امیدوار نمایند.